Alle planeten in ons zonnestelsel dragen namen uit de Romeinse mythologie, waarvan bekend is dat ze nauw verwant zijn aan de Griekse mythologie. De enige uitzondering is de Aarde, die in bijna elke taal een eigen naam heeft.
In dit artikel kun je lezen over de namen van de individuele planeten en de oorsprong van de namen.
Kwik
De naam Kwik komt uit de Romeinse mythologie, waar Mercurius de god van snelheid, handel en communicatie was.
Omdat Mercurius met het blote oog zichtbaar is, hadden de meeste oude culturen een naam voor de planeet; de Babyloniërs noemden hem Napu naar een god in hun mythologie. De oude Grieken geloofden dat Mercurius uit twee planeten bestond en noemden het Apollo toen het zichtbaar was in de ochtend en Hermes toen het zichtbaar was na zonsondergang.
De naam Mercurius komt waarschijnlijk van het Latijnse woord mercari wat "handelen" betekent of merces wat "loon" betekent.
Venus
De naam Venus komt oorspronkelijk uit de Romeinse mythologie, waar Venus de godin van de liefde en schoonheid was. In de Griekse mythologie had de godin Aphrodite dezelfde rol. De Babyloniërs noemden Venus Ishtar, die de godin van vrouwelijkheid en liefde was - de perceptie van Venus door de verschillende culturen lijkt dus erg op elkaar.
Het symbool van Venus is ook het symbool van vrouwelijkheid (een cirkel met een kruis onderaan).
Zowel de oude Grieken als de Egyptenaren geloofden dat Venus uit 2 planeten bestond: de Morgenster en de Avondster.
Aarde
Bijna elke taal heeft zijn eigen woord voor aarde. Hier zijn enkele voorbeelden: Aarde (Engels), Aarde (Nederlands), Dünya (Turks), Terra (Portugees), Maa (Fins), Erde (Duits).
De gemeenschappelijke noemer van de naam Aarde in alle talen is dat het altijd 'aarde' of 'grond' betekent. Volgens de Griekse mythologie is de godin Gaia zowel de godin van de Aarde als de Aarde zelf.
Mars
Mars heeft ook de bijnaam De rode planeet omdat ijzermineralen in de bodem van de planeet oxideren - dat wil zeggen roesten - waardoor de bodem en de stoffige atmosfeer roodachtig lijken.
De naam zelf Maart Mars komt oorspronkelijk uit de Romeinse mythologie, waar Mars de god van de oorlog was. De Romeinen noemden Mars naar hun oorlogsgod vanwege de rode kleur van de planeet, die doet denken aan bloed.
Andere culturen hadden dezelfde perceptie van Mars; de Sumeriërs geloofden dat Mars de heilige ster van hun god (Nergal) was. Inheemse Amerikanen associeerden Mars ook met oorlog, net als de oude Grieken.
Jupiter
De naam Jupiter komt uit de Romeinse mythologie, waar Jupiter de koning van alle goden was en daarom de machtigste. Hij was ook de god van de bliksem en de donder. Jupiter speelde ook een centrale rol als heerser, beschermer en autoriteit in de Romeinse staat.
Oorspronkelijk was Jupiter een hemelgod, die vooral werd geassocieerd met wijn en feesten. Daarna werd hij een oorlogsgod en pas later werd hij verheven tot koning van de goden.
De naam Jupiter komt waarschijnlijk van het Latijnse woord lupiter wat weer komt van het Indo-Europese woord Dyeu-pater waarbij Dyeus heeft een relatie met de naam Zeus en vader betekent 'vader'.
Saturnus
De naam Saturnus vindt zijn oorsprong in de Romeinse mythologie, waar Saturnus de god van het graan, de oogst en de landbouw was. In de Griekse mythologie wordt dezelfde god Kronos genoemd. Volgens de Romeinse mythologie draagt Saturnus een zeil in zijn linkerhand en een graanschoof in zijn rechterhand.
Saturnus is ook de stam van het Engelse woord voor zaterdag 'saturday'. De naam Saturnus vindt zijn oorsprong in het Latijnse woord Saturnus.
Uranus
De ontdekker van Uranus, William Herschel, wilde Uranus de naam Georgische Sidus (wat 'George's ster' betekent) of Georgische planeet - beide naar koning George III. Andere astronomen uit die tijd vonden de naam echter maar niets en hielden liever vast aan de traditie om namen uit de Romeinse en Griekse mythologie te gebruiken. In plaats daarvan werd de naam Uranus gekozen, de naam van de hemelgod die in de Griekse mythologie de vader van Saturnus was.
De naam Uranus komt van het Griekse woord Ouranus wat 'de hemelen' betekent.
Neptunus
De naam Neptunus vindt zijn oorsprong in de Romeinse mythologie, waar Neptunus de god van het zoete water en de zee was. De ontdekker van Neptunus, Johann Gottfried Galle, wilde de planeet vernoemen naar zijn voorspeller, Urbain Joseph Le Verrier, maar de Internationale Astronomische Unie (IAU) ging hier niet mee akkoord. Een ander voorstel was Oceanus, maar ook dat viel niet in goede aarde bij de astronomen van die tijd. Uiteindelijk behield Urbain J. Le Verrier zijn recht (als de ontdekker van Neptunus) om de planeet een naam te geven. Neptunus wat al snel een internationaal erkende naam werd.
In de Romeinse mythologie was Neptunus de god van de zee, wat overeenkomt met de zeegod Poseidon in de Griekse mythologie. De naam Neptunus komt van het Latijnse woord Neptunus (waarvan de betekenis onbekend is) en is mogelijk verwant aan het Indo-Europese woord nebh wat 'natte, gestoomde wolken' betekent.
