1. De Vikingtijd: De Vikingtijd duurde van 793 tot 1066. Deze relatief precieze data zijn gekoppeld aan bepaalde gebeurtenissen die volgens historici het begin en het einde van de Vikingtijd markeren: de plundering van het klooster van Lindisfarne in Noord-Engeland in 793 en de Slag bij Hastings in 1066 in Zuid-Engeland.
2. Vikingr: Het Oud-Noorse woord voor Vikingen is 'Vikingr'. De term heeft niet alleen betrekking op de beroemde Vikingkrijgers, maar ook op handelaren en ontdekkingsreizigers uit de Scandinavische landen van die tijd. Kolonisten uit het noorden die zich in andere landen (zoals Engeland en Frankrijk) vestigden, gebruikten andere namen
3. Overvallen: De meeste invallen van de Vikingen vonden plaats in steden, kloosters en dergelijke in de buurt van de kusten omdat ze liever dicht bij hun mobiele beugschepen bleven. De meeste invallen vonden plaats in de Noord-Atlantische Oceaan, maar sommige Vikingen reisden helemaal naar Rusland, Noord-Afrika en het Midden-Oosten.
4. Langschepen: De Vikingen stonden bekend om hun angstaanjagende beugschepen, ook wel "drakenschepen" genoemd omdat ze meestal versierd waren met een drakenkop op de boeg. Longships waren smal en hadden een platte bodem, waardoor ze snel waren. Ze konden ook door ondiepe wateren navigeren zoals kusten, rivieren en stromen, wat een duidelijk voordeel was bij rooftochten en in de oorlog. De schepen hadden bemanningen van 30 tot 60 man en moderne reconstructies laten zien dat ze snelheden tot 20 km/u konden halen.
5. Deen schuld: De Vikingen boden vooral de Engelsen en Fransen een speciale gunst aan: vrede tegen betaling. Zodra de betaling was gedaan, vertrokken de Vikingen op rooftocht of keerden ze terug naar huis. De vrede was echter van korte duur, want andere Vikingen hoorden meestal over de betaling en probeerden hun geluk. De bedragen die door de Vikingen werden geïnd namen in de loop van de tijd aanzienlijk toe; de eerste Deense schuldbetaling was ongeveer 100-200 pond in Kent, Engeland in 865. De grootste Deense schuld werd geïnd in 1018, toen Vikingkoning Canute de Grote ermee instemde zijn vloot te ontbinden in ruil voor een betaling van 82.500 pond.
6. Slavenhandelaren: Tijdens hun rooftochten namen de Vikingen vaak jonge mannen en vrouwen gevangen en gebruikten hen als slaven. Vikingen verkochten hun slaven ook op de grote slavenmarkten van Europa en het Midden-Oosten.
7. Schikkingen: Veel Noormannen in de Vikingtijd kozen ervoor om te reizen en zich in het buitenland te vestigen. De meesten vestigden zich op verschillende eilanden in de Noord-Atlantische Oceaan, Engeland, Frankrijk, Rusland en het huidige Turkije. Anderen trokken dieper Europa in en sommigen zelfs tot ver in Azië.
8. Religie: De Vikingen waren volgelingen van de traditionele Noorse religie, die tegenwoordig ook wel Noorse mythologie wordt genoemd en door sommigen wordt aanbeden in de vorm van Ásatrú. De Noorse religie draaide om goden als Odin, Thor, Loki en Freyja. Voor de Vikingen stond de nobele bestemming van het sterven in de strijd centraal om een plaats in Valhalla te bemachtigen, waar je zou deelnemen aan de gevechten in de aanloop naar Ragnarok - het einde van de wereld. De Noorse religie bestond van ongeveer 700 tot 1300 en werd geleidelijk vervangen door het christendom, dat in de loop der tijd werd geïntroduceerd door verschillende missionarissen uit de rest van Europa.
9. Netheid: De Vikingen werden door de Engelsen en anderen als zeer schoon beschreven omdat ze één keer per week een bad namen en hun haar altijd kamden.
10. Loper: Het runenalfabet werd gebruikt door Vikingen en sommige Germaanse stammen en ontstond in de 2e eeuw na Christus. Runen werden onafhankelijk van het Latijnse alfabet ontwikkeld en kwamen pas in de Middeleeuwen onder invloed van het Latijnse alfabet. In totaal werden runen ongeveer 1200 jaar gebruikt - tot in de 15e eeuw. Het runenalfabet wordt ook wel 'Futhark' genoemd omdat de eerste 6 tekens klinken als de letters f - u - th - a - r - k

Hier zie je verschillende beugschepen: een model (linksboven), een Poolse reconstructie (rechtsboven) en een Zweedse reconstructie (onder).

Mythes over Vikingen

• Helmen met hoorns: Vikingen hadden geen hoorns op hun helmen. Het idee dat ze hoorns op hun helmen hadden dateert uit de 19e eeuw, toen geromantiseerde en nationalistische opvattingen over Vikingen populair werden. Een andere hardnekkige mythe in dit verband is dat Engelse en Franse monniken - wier kloosters werden overvallen door Vikingen - Vikingen afbeeldden met hoorns op hun helmen om ze duivelser te laten lijken; ook dit is niet waar.
• Barbaarse krijgers: Lang niet alle Vikingen waren wilde, zeevarende krijgers. Het prototype van een Viking was eerder iemand die bijdroeg aan de lokale gemeenschap door zijn beroep als boer, smid, handelaar, enz.
• Begrafenis: Een 'Vikingbegrafenis' is voor de meeste mensen synoniem met een brandende boot die de zee op vaart, maar in werkelijkheid namen Vikingbegrafenissen veel verschillende vormen aan. Welke begrafenis elke Viking precies kreeg, hing grotendeels af van de status van de overledene (een Vikingopperhoofd werd bijvoorbeeld anders begraven dan een slaaf) en van lokale tradities en beslissingen. De meest voorkomende begrafenissen waren aarden graven, crematiegraven, grafheuvels en scheepsbegrafenissen. De laatste twee waren echter ongetwijfeld voorbehouden aan de machtigere mensen. Vikingen gebruikten bijna altijd grafgiften (grafgiften), die waarschijnlijk een cultische betekenis hadden of verband hielden met het beroep van de overleden Viking. Soms plaatsten ze ook gedenkstenen (met en zonder runen), die ook konden dienen als lege grafstenen voor mensen die in zee waren verdronken, in het buitenland waren gestorven, enz.

Feit: De Vikingen werden in heel Europa gevreesd om hun meedogenloze rooftochten. Ze vielen vooral de kustgebieden van Engeland en Frankrijk aan, maar reikten ook tot in Noord-Afrika, het Midden-Oosten, Rusland en Azië.